Koala's en kangoeroes

In Dreamworld, het grootste pretpark van Australië, worden de dieren behandeld zoals het volgens mij in België niet meer mag - zelfs niet in het circus. De Bengaalse tijgers (waaronder 1 prachtig wit exemplaar) worden een paar keer per dag opgevoerd om kunstjes te doen in een show. Tegen (forse) betaling mag je met twee tijgerwelpen spelen, een tijger eten geven of met een tijger op de foto. De beesten laten het allemaal gewillig toe.

Verder is er een afgebakende zone waar kangoeroes zitten. Voor 1 dollar koop je een zakje eten om ze te voeren. Dagelijks passeren er duizenden toeristen die dat willen doen. En er is geen enkel toezicht. Het gevolg laat zich raden: de beesten liggen lui op de grond, bewegen zich nauwelijks (ze hebben trouwens ook amper ruimte om rond te springen) en laten zich aaien in ruil voor veel te veel eten. Ook nichtje Ella en dochter Anneleen konden niet aan de verleiding weerstaan, ze kregen van een Australische een restje eten en zijn ook de kangoeroes gaan voeren. Maar ik bekeek dat toch met heel gemengde gevoelens.

Je kan jezelf ook laten fotograferen met een koala op je arm. Het dier zit op de arm van een oppasser, je krijgt wat uitleg over hoe je je handen en armen moet houden en dan krijg je het diertje op je arm. Schattig hoor, maar ik vind het toch stuitend. Dit alles wordt dan overgoten met een sausje van bescherming van de dieren. Je kan een dier adopteren of geld storten in hun fonds om de tijgers, de koala's of de bilby's in het wild te beschermen.

Meer bewondering had ik dan toch voor wat men in het koalaziekenhuis doet, waar we vorige week langs reden. De inkom was gratis en we kregen een rondleiding van een enthousiaste vrijwilliger die vertelde over het leven van de koala's en ons langs de kooien leidde waar zieke en gewonde koala's werden verzorgd. De meeste dieren worden terug vrijgelaten als ze genezen zijn, maar voor sommige beestjes kan dat niet. We zagen bijvoorbeeld een blinde koala en een koala die nog maar 3 pootjes had. In gevangenschap kunnen ze zich prima behelpen, in het wild natuurlijk niet.

Een paar jaar geleden heeft men een uiterst zeldzame witte koala behandeld. Die hebben ze in het grootste geheim weer vrijgelaten - hij zou een wat te gemakkelijke prooi zijn voor verzamelaars van zeldzame dieren.